Robert met zijn liefste Isabelle en Arthur

Robert met zijn liefste Isabelle en Arthur
30.07.11

zaterdag 25 februari 2012

Zo.......

Isabelle en Arthur liggen weer op bed. Fijn, tijd voor mezelf. Ik ben al een paar dagen grieperig en af en toe koortsig en sleep me eigenlijk de dagen even door. Gisteren waren de kinderen naar de chreche en heb ik lekker de hele dag op bed gelegen. Beetje bijkomen. Arnout was zo lief de kinderen te brengen en te halen en ook nog te koken. Fijn zo’n vangnet!
Woensdag weer een enigszins enerverende avondje achter de rug. Na het avondeten was ik de boel aan het opruimen en Isabelle en Arthur waren wat aan het rommelen op een gegeven moment viel Arthur, na een duw van Isabelle, met als gevolg aardig wat bloed op zijn achterhoofd, overhemdje en helaas ook op de bank. Na overleg met de huisartsenpost , samen met buurman Erik, met de kleine jongen daar even langs geweest. Uiteindelijk heeft de arts besloten het niet te lijmen omdat de wond niet al te veel zou wijken en het nadeel van lijmen is dat het ook in het haar van de kleine jongen zou gaan zitten. Arthur lijkt weinig last van te hebben van het gat(je) in zijn hoofd.
Vandaag met de kinderen pizza gemaakt. Dat vonden ze weer hartstikke leuk. Voor het naar bed gaan nog even lekker met ze gespeeld. Zo grappig hoe creatief kinderen toch kunnen zijn. Een paar weken geleden had Isabelle “Twister” gespeeld op de verjaardag van Julia (dochter van oud-collega Anita van de KNSB) en nu speelde ze dat op haar dekbed die uit roze en blauwe vlakjes bestaat. Grappig dat kinderen die creativiteit en fantasie hebben en jammer dat je als volwassene dat kennelijk verliest.
Dit was weer even een "kijkje" in ons leven.
Tot later maar weer!

Lieve groeten, Janine

1 opmerking:

  1. Hoi lieve Janine,
    Heb jouw berichten gelezen...
    Je geeft het al zelf aan: het gaat met ups en downs. En dat is niet vreemd. Je bent jouw lieve Robert kwijt en je bent aan het rouwen. Dit proces heeft tijd nodig en als je triest, verdrietig, emotioneel... bent, is dit niet erg. Niemand zal je dit kwalijk nemen. Je doet het geweldig Janine, je zorgt goed voor jouw kinderen en je moet nu ook, helaas, tegelijk Papa èn Mama zijn! En dit is moeilijk. Ik heb heel veel bewondering voor jou.
    Heel veel groetjes,
    liefs,
    Thierry

    BeantwoordenVerwijderen