Op 1 oktober 2011 heeft Robert een
feestje gegeven omdat hij 40 was geworden. Het was, zoals al eerder op het blog
geschreven, een bijzondere avond. Op deze avond hebben mijn tantes Ans en Anita
en ooms Ben en Jan alle gasten met verf een handafdruk laten plaatsen op een
canvas. Leuk, vond ik toen, meer niet…... Toen duidelijk werd dat het niet goed
zou komen met Robert wilde ik heel graag dat hij met goud zijn handafdruk op
het schilderij zou zetten, maar het kwam er maar niet van. De avond voor zijn
overlijden ben ik naar boven gegaan om dit te laten doen. Robert wilde dat toen
niet en zei “morgen”. Helaas is Robert die ochtend daarna overleden.
Eerder had ik er met Helma, Ro's zus, over
gesproken dat ik graag Robert zijn handafdruk nog wilde toevoegen aan het
schilderij. Helma vroeg mij op de ochtend van het overlijden van Robert of we dat nog hadden
gedaan. Dat was dus niet het geval. We besloten toch nog een handafdruk van
Robert op het canvas te plaatsen. Helma, mijn vader en ik gingen met zijn
drieen naar boven om dat te doen. Ik twijfelde en om het voor mij “gemakkelijker”
te maken, zei Helma “maar ja, hij heeft toch zelf gezegd dat hij het vandaag
zou doen?”. “Ja, dat is ook zo” zei ik en toen zijn we aan de gang gegaan.
Achteraf een heel bijzonder moment voor ons drietjes.
Ik ben zo ontzettend blij dat we
Robert zijn handdruk ook nu op het schilderij hebben. Robert zijn handafdruk
staat over die van zijn kinderen. Hij beschermt zijn kinderen en is en blijft
hun papa ook al is hij niet meer bij hen. Het schilderij is nu compleet. Het is een dierbaar item voor ons en het
heeft een prominente plek in de woonkamer. Zoals Robert ook in onze harten een belangrijke plaats inneemt.Lieve groeten, Janine
Ach Janine wat mooi zeg ,,,toch goed dat jullie het hebben gedaan ,ook voor de kids voor later ,,,maar ook nu voor je zelf ,,,maar Janine wat ben je toch 'n kei van 'n vrouw ik wens je voor morgen heel veel sterkte toe ,het zal heel moeilijk zijn ,ga naar hem toe geeft je misschien ook wat rust ,,,toch veel liefs en hou je taai ,,,kusjes voor je kids maar ook voor jou 'n dikke pakkerd groet Coby
BeantwoordenVerwijderenWouw wat ontzettend mooi. Zit achter (ehum voor) mijn pc gewoon te huilen...wat kun jij dat toch mooi zeggen. Je moet al je verhalen bundelen voor de kinderen later.....
BeantwoordenVerwijderenxxxxPetra Jumelet